مشائی ، یک جنگ زرگری بیش نیست

• در ابتدای این مطلب به جای هر توضیح و مقدمه طولانی و کسل کننده شما را به یاد آوری یک موضوع تاریخی دعوت میکنیم :
  در بهمن ماه سال 1327 و قتی شاه برای اجرای مراسمی در دانشگاه تهران حاضر می شود از طرف کسی به اسم ناصر فخر آرایی به وسیله چند گلوله هدف گرفته می شد .
  حال این در حالی بود که گلوله ها از فاصله ی نزدیک شلیک شده بودند و فقط چند زخم سطحی بر جای گذاشته بود و وقتی ناصر فخر آرایی متوجه تمام شدن گلوله ها می شود شروع به دویدن میکند که گروه محافظان شاه و ارتش بلا فاصله او را به هلاکت میرسانند در حالی که متوانستد به راحتی وی را دستگیر کنند.
  بعد از این ماجرا شاه بهانه ی خوبی برای غیر قانونی اعلام کردن حزب توده پیدا کرد و آن ها را تحت تعقیب قرار داد و باز به دلیل همین سو قصد نمایندگان مجلس را تحت فشار قرار داد که اختیارات بیشتری به شاه داده شود که موفق به این کار شد.
  بعد ها خیلی از تاریخ نویسان بر این عقیده بودند که ترور سال 27 طراحی شده توسط خود دربار برای مظلوم نمائی و بدست گرفتن قدرت بیشتر و از میان برداشتن مخالفان بوده.
  حال اگر با تامل بیشتری به این برش تاریخی بنگریم متوجه میشویم که شباهت زیادی به اوضاع و احوال امروز ایران دارد.
  بعد انتخابات(کودتا) 22 خرداد و به هر نحوی پیروزی محمود احمدی نژاد رضایت و حمایت مردمی از وی و جمهوری اسلامی به کمترین حد خود رسید تا جایی که دولت مجبور به سرکوب و بعضا گشودن آتش به سوی معترضان ، دستگیری بسیاری از اصلاح طلبان ، قطع یا اختلال در سرویس های اطلاع رسانی شد. و همه میدانیم که دولتی که حمایت و رضایت مردم خود را نداشته باشد مشکلات بسیار بسیار زیاد و سختی پیش رو دارد و به هر نحوی مجبور است که این حمایت را بدست آورد.
  خوب احمدی نژاد هم می توانست یک ترور ساختگی طراحی کند ولی
  ترور وی در این برحه زمانی بسیار مسخره و مضحک خواهد بود چون کمتر کسی باور خواهد کرد که ترور طراحی شد از قبل نبوده و باعث مظلوم نمائی و افزایش محبوبیت احمدی نژاد نمی شد که هیچ بلکه باعث خدشه دار شدن هر چه بیشتر چهره او می شود. پس مجبور است به طریقی دیگر عمل کند وی اول سعی کرد در نطق های تلوزیونی خود از ماجرا جویی و خطاب کردن مخالفان خود به به صفات بد و زشت پرهیز کند و خود را در میان آنان جای دهد و قول ها و وعده هایی از تغییر در نحوی کار کابینه و ... به محبوبیت خود بافزاید که در این کار موفق نشد.
  حال داستان آقای مشائی و حواشی های پیرامون آن هم قسمتی از همین ماجرا می باشد. مخالفت احمدی نژاد با دستور رهبری مبنی بر عزل مشائی بطور حتم یک جنگ زرگری بیش نیست که مثلا نشان دهد که احمدی نژاد مستقل است و تحت سلطه و فشار هیچ کس نیست و از او یک چهره مبارز و آزادی خواه درست کند . چون اگر غیر از این بود می توانست نامه ی رهبری مخفی بماند و به رسانه کشیده نشود و مثل خیلی از مسائل درون سازمانی بدون اطاع عموم حل و فصل شود